Glikozda bulunan karbon atomu serbest hale geçer ve sonra karbondioksit halinde açığa çıkar. Bu reaksiyonlara karbon yolu adı verilir. Glikozda bulunan hidrojen atomları oksijen ile birleşerek su meydana getirirler. Bu reaksiyona ise hidrojen yolu denir. Bu reaksiyonlarda glikoz oksijen kullanılmadan ve ortamda oksijenin bulunması koşulu da olmadan ayrışarak iki molekül pirüvik aside çevirir. Glikolizin başlangıcında aktivasyon enerjisi olarak iki ATP harcanır. Glikoz önce enzimler yardımıyla iki fosfatlı bir bileşiğe dönüşür. Glikolizde oksijen kullanılmaz ve karbondioksit açığa çıkmaz. Reaksiyonlar hücrenin sitoplazmasında gerçekleşir. Mitokondrinin sıvı kısmında krebs devri gerçekleşir. Solunumda karbondioksitin açığa çıkması pirüvik asidin mitokondride parçalanmasıyla başlar.

Organik bileşiklerden kopan hidrojenlerin oksijenle birleşerek su meydana getirmesine kadar geçen reaksiyonlar dizisi Oksijenli Solunumun hidrojen yolunu meydana getirir. Bu evrenin diğer adı ise oksidatif fosforilasyon evresidir. Oksijenli Solunumda enerjinin en yoğun üretildiği evredir. Oksijenli Solunumun enerji verimi daha yüksek olduğu için gelişmiş yapılı canlılarda metabolizma enerjisinin sağlanmasında bu yöntem kullanılır.

Oksijenli Solunum bazı bakterilerde bir hücreli canlıların çoğunda ve çok hücreli canlılarda görülür. Glikozun yıkımının bir bölümü sitoplazmada diğer bölümü ise mitokondride gerçekleşir. Bir molekül glikozdan net otuz sekiz ATP yani metabolik enerji kazanılır.